To jeden z tych tematów, który Porozumienie Zielonogórskie porusza od kilkunastu lat, apelując do kolejnych ministrów zdrowia o zmianę przepisów sprzed ponad półwiecza, a dotyczących w końcu każdego z nas. Stwierdzanie zgonu i wystawianie kart zgonu - te kwestie wymagają zmian legislacyjnych. Zgadzają się z tym wszyscy, łącznie z szefami resortu zdrowia, niezależnie od opcji politycznej. A jednak żaden z nich jak dotąd nie potrafił rozwiązać problemu. 

          Ostatnio do tematu wrócił Rzecznik Praw Pacjenta, który wystąpił do ministra zdrowia o przedstawienie informacji o bieżącym stanie prac nad zmianą ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych oraz aktów wykonawczych. O tym, że takie prace trwają, Ministerstwo Zdrowia poinformowało RPP jeszcze w 2016 r., zapowiadając, że nowe przepisy wejdą w życie „nie wcześniej” niż 1 stycznia 2018 r. Ten termin już minął, dlatego RPP upomniał się o informację, a także „z prośbą o rozważenie zintensyfikowania prac nad omawianą tematyką, biorąc pod uwagę potrzeby społeczne”. Rzecznik odniósł się również do propozycji powołania w każdym województwie instytucji „koronera”, uznając ją za słuszną. Zwrócił też uwagę, iż duży obszar działania „koronera” może wiązać się z utrudnieniami w dostępie do tego urzędu dla mieszkańców małych miejscowości. Z tych względów zaproponował alternatywne rozwiązanie - uprawnienia do uzyskania stwierdzenia zgonu osoby bliskiej od lekarza pierwszego kontaktu. „Wówczas akt zgonu wystawiałby lekarz podstawowej opieki zdrowotnej, jeżeli „koroner” zgłosiłby niemożliwość przyjazdu” - czytamy w wystąpieniu.

          Zdaniem Lekarzy Porozumienia Zielonogórskiego sam fakt zajęcia się problemem przez Rzecznika Praw Pacjenta należy ocenić pozytywnie, bo im więcej organizacji czy instytucji będzie naciskać na zmianę przepisów, tym lepiej. Jednak w szczegółach propozycje RPP różnią się od postulatów Porozumienia Zielonogórskiego.

Konieczność nowelizacji ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych, a także rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z 3 sierpnia 1961 roku w sprawie stwierdzenia zgonu i jego przyczyny jest oczywista, co powtarzamy od dawna - mówi Mariusz Małecki, prezes Porozumienia Podkarpackiego Związku Pracodawców Opieki Zdrowotnej, które wielokrotnie prowadziło korespondencję ze starostami powiatów, apelując o powoływanie koronerów. - To prawne relikty, zawierające przepisy niemożliwe do egzekwowania w dzisiejszej rzeczywistości (jak np. stwierdzanie zgonów przez wiejskie położne, których już nie ma czy też przez lekarza według rejonu, podczas gdy rejonizacja nie obowiązuje). Ponadto według tych przepisów, często żaden lekarz nie będzie zobowiązany do wystawienia karty zgonu. Nie jest nim automatycznie także lekarz podstawowej opieki zdrowotnej, na którego często taki obowiązek chce się przerzucić. Nie zgadzamy się z tym przede wszystkim dlatego, że stwierdzanie zgonów nie jest świadczeniem zdrowotnym, finansowanym przez NFZ, nie znajduje się także w zakresie umowy w POZ. Realizując umowę, lekarz POZ nie może w godzinach pracy zostawić pacjentów, by stwierdzić zgon. Mariusz Małecki przyznaje, że korespondencja ze starostami powiatów i prezydentami miast na prawach powiatów w pewnej mierze była skuteczna - wielu z nich podeszło do sprawy ze zrozumieniem i powołało koronera. Jednak to nie załatwia sprawy, która powinna być rozwiązana systemowo.

- To państwo poprzez odpowiednie przepisy i finansowanie powinno stworzyć takie warunki, żeby koronerzy mogli skutecznie realizować swoje zadania. Nie wyrażamy zgody na obarczanie lekarzy rodzinnych dodatkowym obowiązkiem polegającym na stwierdzaniu zgonów - uważa Małecki.

- Celem programu pilotażowego POZ PLUS ma być weryfikacja założeń modelu opieki koordynowanej POZ, szczególnie w małych podmiotach. Wiele wskazuje na to, że tak się nie stanie. W pierwszym terminie do konkursu na realizację programu zgłosiły się przede wszystkim duże podmioty. Jednym z powodów są wymagania konkursowe, możliwe do spełniania przez dużych świadczeniodawców, np. szpitale. Ten pilotaż nie spełni zatem swojego celu - mówi ekspert Porozumienia Zielonogórskiego Andrzej Zapaśnik. 

          Ten brak zainteresowania ze strony mniejszych świadczeniodawców nie dziwi ekspertów Porozumienia Zielonogórskiego, którzy od początku mieli liczne zastrzeżenia do sposobu przygotowania programu pilotażowego i przez ostatni rok zgłaszali je na każdym etapie konsultacji projektu, niestety bezskutecznie. Przypomnijmy, że zarząd Federacji nie rekomenduje swoim członkom przystąpienia do pilotażu, przy którym w jej opinii popełniono już na wstępie kardynalne błędy.

          Jeden z ważniejszych zarzutów dotyczył zakresu  świadczeń zdrowotnych objętych pilotażem POZ PLUS, który zdaniem Porozumienia Zielonogórskiego nie jest oparty na dowodach naukowych, a ponadto jest niedostosowany do rzeczywistych potrzeb zdrowotnych pacjentów i kompetencji lekarza POZ.

- Podnosiliśmy m.in. kwestie bilansów zdrowia dla dorosłych - mówi ekspert PZ Andrzej Zapaśnik. - W naszej opinii zakres badań bilansowych jest zbyt szeroki. Np. u osób dorosłych w wieku 20-35 lat nie ma potwierdzonej naukowo konieczności wykonywania badań krwi związanych m.in. z oceną ryzyka sercowo-naczyniowego, o ile wykonywano je wcześniej. Jednocześnie brakuje tego, co jest potrzebne, jak choćby kierowania pacjentów na badania przesiewowe chorób nowotworowych: raka piersi, raka szyjki macicy oraz raka jelita grubego.  Kwestionariusz bilansowy jest nadmiernie rozbudowany. Zawarte w nim szczegółowe dane medyczne nie są płatnikowi potrzebne do prawidłowego rozliczenia świadczenia.

          Zastrzeżenia Porozumienia Zielonogórskiego dotyczą też zakresu badań dodatkowych w programach chorób przewlekłych. Federacja zwraca uwagę na liczne badania wysokospecjalistyczne (m.in. bodypletyzmografia, SPECT, angioTK), które wykraczają poza kompetencje diagnostyczne lekarza POZ i zwykle wykonywane są w ośrodkach przyklinicznych, a nie w poradniach specjalistycznych współpracujących z POZ.

- Kolejna kwestia, to wymagania organizacyjne i sprawozdawcze, które przekraczają zasoby kadrowe oraz możliwości administracyjne mniejszych placówek - dodaje Andrzej Zapaśnik. - Minimalny wskaźnik realizacji bilansów dorosłych, którego niezrealizowanie grozi rozwiązaniem umowy, jest 2-3 krotnie zawyżony. Zakłada, że lekarz z listą 2500 pacjentów oraz współpracująca z nim pielęgniarka będą wykonywali średnio po dwie wizyty związane z bilansami dorosłych dziennie i poświęcali na to po 30-40 minut. Takie założenie jest kompletnie nierealne, a to tylko jeden z przykładów. Od roku przesyłaliśmy do NFZ merytoryczne uwagi w sprawie programu, ale nie zostały one uwzględnione. Z przykrością stwierdzamy, że wskazuje to na dotychczasowy brak woli współpracy ze strony urzędników funduszu odpowiedzialnych za projekt, a podstawą rozwijania opieki koordynowanej na całym świecie jest właśnie umiejętność współpracy pomiędzy różnymi jej interesariuszami i uwzględnianie racji stron.

Po ciemnym i zimnym okresie jesienno-zimowym wyczekujemy słońca i z lubością poddajemy się jego dobroczynnemu działaniu. Zapominamy o depresji jesiennej i z przyjemnością oglądamy w lustrze własną muśniętą słońcem twarz.

Czy wszystko, co oferuje nam słońce jest życiodajne i bezpieczne?

Promieniowanie słoneczne obejmuje promieniowanie ultrafioletowe UV, promieniowanie widzialne i promieniowanie podczerwone. Każde z nich oddziałuje na skórę.

W zależności od długości fali promieniowanie ultrafioletowe dzieli się na UVA, UVB i UVC.

UVC to promieniowanie o najkrótszej długości fali. Ma najsilniejsze działanie uszkadzające dla cząsteczek organicznych, stąd jego efekt bakteriobójczy. Promieniowanie UVC jest całkowicie wychwytywane przez atmosferę i nie dociera do powierzchni Ziemi, poza miejscami położonymi wysoko ponad poziomem morza.

UVB - promieniowanie ultrafioletowe o średniej długości fali w części jest absorbowane przez warstwę ozonową, ale jego część dociera do Ziemi. To właśnie ten rodzaj promieniowania jest w największym stopniu odpowiedzialny za uszkodzenia skóry:

- Wczesne - rozwój rumienia i oparzenia słonecznego w 12-24 godzin po ekspozycji na słońce.

- Późne - występują one po 48-72 godzinach od ekspozycji. Promieniowanie UVB powoduje uszkodzenia DNA, RNA, białek i błon komórkowych, co prowadzi do zmian w naskórku, tkance łącznej i naczyniach krwionośnych przyspieszając proces starzenia się skóry. Natomiast wywołane przez promienie UVB mutacje DNA w komórkach skóry inicjują procesy nowotworowe. Organizm posiada zdolności naprawcze uszkodzonego przez promieniowanie UV DNA, ale często nie są one dostatecznie wydolne. Nagromadzenie się błędów genetycznych w komórkach skóry przez nadmierną, powtarzającą się ekspozycją na słońce skutkuje powstawaniem wielu zmian przewlekłych, fotostarzeniem i rozwojem nowotworów skóry.

UVA - promieniowanie graniczące ze spektrum widzialnym, w większości przechodzi przez atmosferę. Jest najmniej szkodliwe dla skóry. Może wywołać wprawdzie rumień prawie natychmiast po ekspozycji, pobudza też produkcję melaniny i daje opaleniznę, ale nie uszkadza DNA i nie ma działania rakotwórczego jeśli chodzi o skórę.

Niektóre osoby charakteryzuje zwiększona wrażliwość na promienie UV, zmiany jakie się pojawiają u tych osób zwane są fotodermatozami i mają różnorodną formę i przebieg.

Najczęstszymi fotodermatozami są wielopostaciowe osutki świetlne. Zmiany skórne mają niecharakterystyczną formę, często przypominają odczyn po ukąszeniu owada z rumieniem i świądem. Zmiany występują wiosną i latem i dotyczą skóry w miejscach odsłoniętych. Po upływie kilku dni ustępują i powracają po kolejnej ekspozycji na słońce. W Europie częściej chorują kobiety.

Pokrzywka słoneczna - stosunkowo rzadka. Charakteryzuje się bąblami, które powstają po nasłonecznieniu.

Opryszczki ospówkowate - grupa rzadkich fotodermatoz. Pod wpływem słońca powstają pęcherzyki podobnie jak w opryszczce. Goją się z pozostawieniem śladów w postaci przebarwień, odbarwień skóry i blizn.

Reakcje fototoksyczne - częste. Przejawiają się ostrym miejscowym zapaleniem skóry, przyjmują postać rumienia i pęcherzy, pojawiają się nagle. Do ich wystąpienia niezbędna jest obecność określonej substancji chemicznej w lub na skórze, która wzmacnia efekt promieniowania słonecznego.

Mogą być to substancje endogenne produkowane przez organizm w przebiegu takich chorób jak np. porfiria czy pelagra.

Wprowadzone drogą pokarmową, do tych substancji należą niektóre leki w tym antybiotyki i niektóre leki przeciwzapalne.

Fototoksycznie mogą też działać kosmetyki: perfumy, wody toaletowe, czy płyny po goleniu posiadające w swoim składzie olejek z bergamotki. Fotoksyczne substancje zawierają również rośliny, co może wywołać tzw. fitodermatozę podczas przebywania na świeżo skoszonej łące.

Fotoalergiczne zapalenie skóry - występuje przy ekspozycji na substancję uczulającą i promieniowanie słoneczne jednocześnie. Działanie fotoalergiczne mają kosmetyki zawierające piżmo ambratowe, mydła, środki dezynfekcyjne, filtry przeciwsłoneczne UVA i UVB, środki przeciwbakteryjne i niektóre leki przeciwzapalne.

Przewlekły charakter ma przebiegające z nadwrażliwością na światło przewlekłe posłoneczne zapalenie skóry.

Wiele chorób wykazuje zaostrzenie po ekspozycji na słońce, osoby, które na nie cierpią, zdecydowanie nie powinny się opalać. Są to:

• toczeń rumieniowaty
• trądzik różowaty
• choroba Dariera
• choroba Haileya-Haileya
• powierzchowna rozsiana porokeratoza
• autoimmunologiczne choroby pęcherzowe

Jednak słońce ma wiele efektów korzystnych. Wytwarzany pod jego wpływem barwnik-melanina ma działanie ochronne dla skóry. Przy pomocy promieni UV w skórze syntetyzowana jest witamina D₃, niezbędna dla prawidłowego funkcjonowania naszego układu kostnego i odporności.

Promienie UV wykorzystywane są w leczeniu wielu chorób nie tylko dermatologicznych. Fotolecznictwo stosowane jest w: łuszczycy, bielactwie nabytym, atopowym zapaleniu skóry, świerzbiączce guzkowej, niektórych fotodermatozach, pokrzywce barwnikowej, niektórych chłoniakach, czy nawet w transplantologii.

Fakt czy kąpiel słoneczna będzie dla nas korzystna i przyjemna, czy szkodliwa zależy od naszej rozwagi .

Małgorzata Stokowska-Wojda 

Zawroty głowy są objawem wielu chorób. Występują u osób w różnym wieku, ale ich częstość rośnie wraz z wiekiem. Częściej dotyczą kobiet.

Powodem zawrotów głowy mogą być choroby Centralnego Układu Nerwowego albo błędnika. Z uwagi na różnorodność przyczyn zawrotami głowy zajmują się neurolodzy i laryngolodzy.

Podstawą diagnostyki zawrotów głowy jest wywiad. Na pozór łatwe rozpoznanie w rzeczywistości jest trudne. Trudność polega na tym, że pacjent subiektywnie ocenia objaw. W związku z powyższym pacjenci zawrotami głowy określają prawdziwe zawroty, czyli wrażenie wirowania jak również niespecyficzne objawy: wrażenie oszołomienia, dyskomfortu, osłabienie czy stan przedomdleniowy.

Przyczyną zawrotów głowy mogą być choroby Centralnego Układy Nerwowego, lub zaburzenia w ukrwieniu mózgu. Schorzenia te leczy neurolog. Zawroty głowy w chorobach neurologicznych w zależności od przyczyny mogą trwać różnie długo: sekundy, minuty, ale najczęściej są długotrwałe (dni, miesiące, a nawet lata). Pozycja ciała i głowy ma zwykle niewielki wpływ na nasilenie dolegliwości. Pacjent odczuwa wirownie własnej osoby, lub otoczenia, czasami porównuje je do jazdy windą, karuzelą, lub określa jako „zapadanie się”.

Do neurologicznych chorób, w których występują zawroty głowy należą:

1. Udary mózgu.
2. Zaburzenia przepływu krwi w obrębie krążenia mózgowego.
3.  Guzy mózgu.
4. Stwardnienie rozsiane.
5. Padaczka.
6. Migrena.
7. Choroba Parkinsona.
8. Choroba Alzheimera.
9. Choroby zapalne np. zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, czy neuroborelioza.
10. Niektóre choroby układu nerwowego uwarunkowane genetycznie.

Kolejna grupa chorób z objawowymi zawrotami głowy to choroby laryngologiczne obejmujące błędnik. Zawroty trwają najczęściej krótko: sekundy, minuty. Często są zależne od pozycji ciała i głowy oraz znacznie nasilają się przy ruchach. Właściwym specjalistą w tym zakresie jest laryngolog.

Do najczęstszych laryngologicznych przyczyn zawrotów głowy należą:

1. Choroby ucha zewnętrznego (między innymi woszczyna).

2. Choroby ucha środkowego (np. zapalenie trąbki słuchowej, perlak).

3. Choroby ucha wewnętrznego:

• zapalenie błędnika
• choroba Méniére´a
• łagodne położeniowe zawroty głowy
• toksyczne uszkodzenie błędnika (np. spowodowane przez leki)
• urazy ucha wewnętrznego
• uszkodzenie naczyniowe błędnika (w wyniku niedokrwienia)
• hałas i choroba lokomocyjna
• zapalenie nerwu przedsionkowego. 

Często pacjenci mianem zawrotów głowy określają niespecyficzny dyskomfort, który występuje z bardzo różnych ogólnoustrojowych powodów:

1.      Wahania ciśnienia tętniczego krwi (zarówno nagły wzrost, jak i nagłe obniżenie).

2.      Zaburzenia rytmu serca.

3.      Różnego rodzaju infekcje np. grypowe.

4.      Anemia.

5.      Zaburzenia elektrolitowe np. podczas biegunki czy wymiotów.

6.      Niedocukrzenie.

7.      Okres menopauzalny.

8.      Choroby okulistyczne np. narastająca z wiekiem dalekowzroczność.

9.      Rożne przyczyny psychogenne (napady paniki, zaburzenia lękowe, depresja).

Zawroty głowy z uwagi na różnorodność przyczyn mogą być objawem przewlekłych zaburzeń, które leczone są bez pośpiechu w trybie planowym, ale mogą być również zwiastunem stanów naglących wymagających pilnej interwencji lekarskiej.

Wskazaniem do pilnej hospitalizacji są towarzyszące zawrotom głowy tzw. objawy alarmowe. Należą do nich:

1.      Utrata przytomności.

2.      Zdwojone widzenie.

3.      Zaburzenia mowy.

4.      Niedowład.

5.      Zaburzenia równowagi.

6.      Niedowład.

7.      Nagła głuchota.

8.      Silny ból głowy.

9.      Duży wzrost ciśnienia tętniczego krwi.

10.  Ciężkie zawroty głowy i zaburzenia równowagi po raz pierwszy w życiu.

11.  Zawroty głowy po wypadku, zwłaszcza po urazie wielonarządowym.

Małgorzata Stokowska-Wojda

Przesunięcie terminu wprowadzenia obowiązku wystawiania zwolnień lekarskich z 1 lipca na 1 grudnia br. zapowiedziała minister rodziny, pracy i polityki społecznej Elżbieta Rafalska. Odpowiedni zapis w tej sprawie znajdzie się w projekcie ustawy o identyfikacji cyfrowej, przygotowany przez Ministerstwo Cyfryzacji.

Minister Rafalska zapewnia jednocześnie, że to tyko przesunięcie terminu, a nie wycofanie się z projektu. Zmiana daty ma służyć wprowadzeniu tego rozwiązania „bez niepokojów dla pacjenta”. Dodała też, że wciąż  są regiony, gdzie lekarze wystawiają mało e-zwolnień.

Przesunięcie terminu wejścia w życie tego obowiązku jedynie odsuwa problem w czasie, ale go nie rozwiązuje - uważa Jacek Krajewski, prezes Porozumienia Zielonogórskiego - Niezmiennie stoimy na stanowisku, że powinno to być rozwiązanie fakultatywne, a nie obowiązkowe. Lekarze powinni mieć jednocześnie możliwość wystawiania zwolnień w formie elektronicznej i papierowej. Pięć miesięcy, które zyskamy, niewiele tu zmieni. To także zbyt krótki okres czasu, by udało się doprowadzić do sprawnego działania systemu, którego testowanie zostało lekarzom umożliwione zbyt późno.

Według danych ZUS  od stycznia 2016 r. w formie papierowej lekarze wydali prawie 54 mln zaświadczeń, a w formie elektronicznej - ponad 3 mln.

Powszechnie uważamy, że choroby układu krążenia są spuścizną cywilizacji i zawdzięczamy je zmianom w środowisku w jakim przyszło na żyć. Nieprawidłowa dieta, pośpiech, stres stanowią czynniki ryzyka chorób serca.

Ale czy tylko czynniki zewnętrzne są odpowiedzialne za choroby układu krążenia?

Stwierdzono, że niektóre choroby częściej występują w pewnych rodzinach. Przebyty zawał mięśnia serca u rodziców pozwala sądzić, że u ich dzieci ryzyko choroby serca będzie większe niż u potomstwa osób, pochodzących z rodzin, w których takich schorzeń nie było. 

Dzisiaj wiadomo już, że choroby układu krążenia w dużej mierze zależą od naszego materiału genetycznego. Mechanizmy dziedziczenia części z tych chorób zostały poznane. Okazało się, że przewidzenie efektów konkretnych mutacji genowych nie jest proste. Ryzyko zachorowania osoby z mutacja genową dotyczącą układu sercowo-naczyniowego jest zależne również od wieku, płci tej osoby i czynników środowiskowych na jakie jest narażona. Niektóre uszkodzenia materiału genetycznego znajdujące się w chromosomie X kobiety, czynią z niej nosicielkę wadliwego genu. Sama nie będąc chora może przekazać ten gen potomstwu. U synów z „wadliwym” genem wystąpi choroba układu krążenia. Jeżeli ojciec jest „zdrowy” genetycznie, córki mogą zostać nosicielkami zmutowanego genu, podobnie jak matka. 

Do dziedzicznych chorób układu sercowo-naczyniowego należą:

1. Kardiomiopatie
2. Dziedziczne arytmie
3. Rodzinne tętniaki i rozwarstwienia aorty.

Użyteczność badania genetycznego w przypadku chorób układu krążenia polega na stwierdzeniu zagrożenia, zanim wystąpią objawy choroby. Dotyczy to dzieci rodziców z rozpoznaną chorobą serca, która może mieć podłoże genetyczne, ale dotychczas nie zostało to potwierdzone, oraz dzieci z rodzin, w których badanie genetyczne zostało wykonane i potwierdziło mutację genową u innych członków rodziny. Nie wszystkie dzieci chorych rodziców muszą otrzymać „przykry spadek”. Te, u których nie stwierdzono obciążenia, poza zalecanym wszystkim zdrowym stylem życia nie wymagają specjalnych procedur.

Natomiast stwierdzenie obciążenia genetycznego u pacjenta, który jeszcze nie ma objawów choroby układu krążenia pozwala mu na trafniejsze zaplanowanie przyszłości:

1. Modyfikację stylu życia. Niektóre choroby wymagają rezygnacji ze sportu wyczynowego i forsownych wysiłków. W innych aktywność jest dozwolona, ale w odniesieniu do wybranych dyscyplin sportowych przy regularnych badaniach kontrolnych
2. Unikanie niektórych leków, czy gorączki
3. Możliwość rozpoczęcia leczenia na wczesnym etapie choroby
4. Określenie ryzyka na przekazanie mutacji genowej potomstwu
5. Możliwość zaplanowania kontroli kardiologicznej u obciążonej genetycznie pacjentki podczas ciąży. Okres ciąży i połogu zwiększa ryzyko pogorszenia stanu zdrowia.

Narodowy Fundusz Zdrowia nie finansuje badań genetycznych w zakresie chorób układu krążenia. Nieodpłatne badania genetyczne tego typu wykonywane są w ramach badań naukowych, ale obejmują zazwyczaj niewielkie grupy pacjentów. Wykonanie zaś komercyjne obarczone jest wysokimi kosztami, od 300-500 zł do 7 000 zł w zależności od rozległości badanego materiału genetycznego.

Małgorzata Stokowska-Wojda

Zarząd FPZ, po analizie treści Zarządzenia Prezesa NFZ z dnia 16 marca 2018 r. negatywnie ocenia wdrażany program pilotażowy opieki koordynowanej w podstawowej opiece zdrowotnej „POZ PLUS” i nie rekomenduje członkom Federacji udziału w pilotażu.

Uzasadnienie:

1. Zakres  świadczeń zdrowotnych, zwłaszcza dotyczących bilansów zdrowia osób dorosłych w wieku 20-65 lat, nie jest oparty na dowodach naukowych oraz jest niedostosowany do rzeczywistych potrzeb zdrowotnych pacjentów i kompetencji lekarza rodzinnego/POZ.
2. Wygórowane wymagania organizacyjne i sprawozdawcze przekraczają  zasoby  kadrowe oraz możliwości administracyjne  mniejszych placówek.
3. Dotychczasowe doświadczenia w reagowaniu na uwagi merytoryczne na etapie powstawania Zarządzenia wskazują na brak woli współpracy odpowiedzialnych urzędników Centrali NFZ z przedstawicielami Federacji.

Za mało czasu pozostało do przygotowania systemów w przychodniach do wystawiania zwolnień jedynie w formie elektronicznej, co ma nastąpić po 1 lipca br. - ostrzegają lekarze Porozumienia Zielonogórskiego, zwracając uwagę na opóźnienia ZUS w pracach nad wdrożeniem nowych rozwiązań.

Dopiero 23 lutego rozpoczęto prace nad stworzeniem środowiska testowego w celu przygotowania aplikacji gabinetowych do obsługi elektronicznych zwolnień. Będzie ono dostępne pod koniec kwietnia. Problem jest poważny, bo przychodnie mają różne oprogramowanie, pochodzące od różnych dostawców.  Dotychczas tylko jedna spośród kilku firm, dostarczających oprogramowanie do przychodni, jest gotowa z aplikacją, konieczną do e-zwolnień. Pozostałe czekały na udostępnienie środowiska testowego.

- Za te opóźnienia nie odpowiadają lekarze, ale to na nich spadnie odpowiedzialność, gdy pospiesznie wprowadzany system zawiedzie – podkreśla Jacek Krajewski, prezes Porozumienia Zielonogórskiego. - Dlatego w dalszym ciągu podtrzymujemy stanowisko, że przy obecnym poziomie infrastruktury informatycznej w Polsce, opóźnieniach przy kolejnych etapach wprowadzenie systemu i braku pilotażu przeprowadzonego na dużej populacji, termin 1 lipca br. jest nierealny. Nasz podstawowy postulat w tej kwestii sprowadza się do tego, by  także po tej dacie lekarz mógł, a nie musiał wystawiać zwolnienia w formie elektronicznej. System powinien być wprowadzany fakultatywnie, a nie obligatoryjnie. Naszym zdaniem istnieje zbyt dużo przesłanek do twierdzenia, że nie zadziała on prawidłowo w tak krótkim czasie.

źródło: Porozumienie Zielonogórskie

W związku z trwającymi pracami legislacyjnymi prowadzącymi do wdrażania kolejnych etapów elektronizacji pracy naszych poradni potrzebujemy jak najpełniejszej informacji o stanie informatyzacji Członków Federacji Porozumienie Zielonogórskie. W debatach często poruszany jest temat stanu przygotowań do wdrożenia e-zdrowia tj. m.in. elektronicznych zwolnień (eZLA), e-recept, e-skierowań i elektronicznej dokumentacji medycznej.

W ankiecie nie oceniamy merytorycznego aspektu wdrażania tych rozwiązań do medycyny a jedynie rzeczywisty stan przygotowania techniczno-sprzętowego i sposób aktualnego wykorzystania komputerów w codziennej pracy personelu medycznego.

Wypełniając ankietę prosimy zaznaczać wszystkie odpowiedzi pasujące do sytuacji wypełniającego lekarza, pielęgniarki, położnej itd.

Jedynie w przypadku kiedy wypełnia ankietę właściciel to może wypełnić uwzględniając globalnie cały podmiot a nie tylko siebie, chyba, że wie o tym, że pozostały personel również wypełnił ankietę.

Ankieta dostępna jest w wersji on-line w menu Związek - ANKIETY

Jeżeli z jakiegoś powodu nie możesz wypełnić on-line, albo chcesz przekazać Koleżance/Koledze z pracy a ta osoba nie może wypełnić elektronicznie ankiety to wersja do wydruku znajduje się pod adresami:

Ankieta wersja PDF

Ankieta wersja Word

W przypadku ankiet papierowych prosimy przekazać je do Biura Związku.

W razie wątpliwości proszę o kontakt na adres: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.